Dziewczyna stanęła przy stoliku w ogrodzie i odgarnęła kosmyki włosów wpadający jej do oczu. Westchnęła i sięgnęła po szklankę lemoniady. Wzięła spory łyk. Jej oczy przesuwały się przez chwilę po grządkach, na których rosły kwiaty, aż w końcu spoczęły na niewielkim drzewie owocowym, które było obsypane czereśniami. Westchnęła cicho i podwinęła rękawy swojej brązowo-białej koszuli w kratkę. Odpięła jeden guziczek i powachlowała się ręką. Gorące, letnie powietrze dawało o sobie znać. Po chwili jednym łykiem dopiła resztkę napoju i weszła do domu. Skierowała swoje kroki na samą górę. Nie była pewna, czy chciała to zrobić, ale już podjęła się tego wyzwania, które zdecydowanie ją przerastało. Stanęła przed drzwiami i spoglądała na nie wyczekująco, jakby chciała sprawdzić czy one otworzą się same ułatwiając jej tym samym pracę. Niestety drzwi stały, tak jak wcześniej. Otworzyła je niepewnie i odskoczyła, spodziewając się znaleźć tam jakieś małe potwory. Niczego nie dostrzegła i zniechęcona zaczęła wchodzić po schodach, a echo jej kroków odbijało się i rozchodziło po całym domu. Pokonała ostatni stopień i rozejrzała się wokoło. Zdmuchnęła włosy wpadające jej do oczu. Panujący tu bałagan przyprawił ją o zawroty głowy, jednak zdecydowanym krokiem ruszyła przed siebie. Już dawno miała tu posprzątać. Od ponad roku wykręcała się od porządków, ale tym razem chęć posiadania garderoby była silniejsza.
Rozejrzała się. Czeka ją dużo pracy. Zaczęła od przeglądnięcia rzeczy w starej dużej skrzyni. Postanowiła zostawić mebel, który idealnie nadawał się na niepotrzebne teraz zimowe ubrania.
Przesuwała sie powoli dalej znajdując rodzinne zdjęcia, czy też portrety przodków i pejzaże. Przez chwilę zastanawiała się, co z tym zrobić. Nie chciała tego wyrzucać, jednak z drugiej strony one tylko zajmowałyby miejsce. Postanowiła schować je w schowku na piętrze, który obecnie stał pusty. Ten strych krył w sobie wiele tajemnic. W szafie dojrzała staromodne suknie. Delikatnie dotknęła materiału rozkoszując się delikatnym dotykiem jedwabiu. One zdecydowanie zostają.
Zmęczona podeszła do okna. Próbowała je otworzyć wkładając w to całą siłę, jednak ono jak na złość nie chciało ustąpić. Zdenerwowana walnęła dłonią w szybę, a okno otworzyło się z lekkim skrzypnięciem. Po drugiej stronie strychu dojrzała lustro. Podeszła bliżej i przejechała palcem po zakurzonej tafli. Przejrzała się w nim. Przyglądała jej się dziewczyna w wieku lat 19. Jej włosy w kolorze ciemny wręcz miodowy blond opadały jej falami na ramiona i gdzieniegdzie pokryte były szarym pyłem. Na jej twarzy widniały szare smugi. Jej oczy spoglądały z błyskiem w lustro. Zmęczona oparła się o pobliski regał. Poczuła jak mebel rusza się, a książki znajdujące się na nim niebezpiecznie wychylają się z polek. Odskoczyła przerażona, a regał z całą swoją zawartością runął na ziemię robiąc przy tym pełno huku. Kurz podniósł się do góry i zatańczył w powietrzu. Coś ciężkiego spadło na stopę dziewczyny, a ta syknęła z bólu i cicho zaklęła pod nosem.
Kurz zaczął drażnić jej nozdrza, a ona niespodziewanie kichnęła. Spuściła wzrok. Na ziemi leżała książka otwarta na pierwszej stronie. Zaciekawiona sięgnęła po nią i….
Tą dziewczyną byłam ja, a oto moja historia.
Znasz już moje zdanie o tym prologu, ale on jest cudowny. *.*
OdpowiedzUsuńFajnie, że zdecydowałaś się na narrację trzecioosobową. Ja mam problem z wyborem.xd
Okej, to ja czekam dalej. :**
http://itwasjustamoment.blogspot.com/
zaciekawiłaś mnie ;) Na pewno będę tu wpadać ;)
OdpowiedzUsuńTwój styl pisanie skojarzył mi się... ze mną. Sądzę, że moje teksty są beznadziejne, ale Twój strasznie mi się podoba. Czekam na pierwszy rozdział xx
Kimberly
Super : )) Na pewno będę czytać. ; **
OdpowiedzUsuńCiekawie się zaczyna, czekam na pierwszy rozdział =)
OdpowiedzUsuń@Horanoholik
zapowiada sie ciekawie ;DD
OdpowiedzUsuńŚwietne! :D Ciekawie się zapowiada :) Pisz szybko co dalej :D
OdpowiedzUsuń@Diamond_Angell
kurde, naprawdę prolog się świetnie zapowiada *.* pisz dalej ;)
OdpowiedzUsuńSuper. Cudowny. Fajnie się czyta.
OdpowiedzUsuńgdy pierwszy raz ujrzałam, że dodałaś prolog, pierwsze co przyszło mi na myśl to, to, że krótki. jak na ciebie to bardzo, ale prologi powinny być krótkie i takie tajemnicze. a ten właśnie taki jest... jest po prostu świetny cudowny i w ogóle. nie mogę się doczekać pierwszego rozdziału dlatego cwaniaku dodaj jak najszybciej :D x
OdpowiedzUsuńjezusie chrystusie, matko przenajświętsza.... to jest takie, slkjdadjskhfd nie umiem sie normalnie wysłowić. Serio. Odebrało mi mowę. Zawsze uwielbiałam to, co piszesz, ale teraz to normalnie.. Nie umiem znaleźć takiego słowa, jakie opisze jak bardzie cudowna jesteś.
OdpowiedzUsuń*bardzo
UsuńAh, moja droga Olu. Doskonale wiesz co myślę o tym blogu i znasz moją opinię na jego temat, ale napiszę to jeszcze raz - MASZ WIELKI TALENT I JESTEM PEWNA, ŻE TO OPOWIADANIE RÓWNIEŻ BĘDZIE ŚWIETNE. I bardzo się cieszę, że zdecydowałaś się wrzucić prolog już teraz, aiufhlgiefugyeioaryeofaytsueyruistgsh, bo nie wytrzymałabym już ani chwili dłużej.
OdpowiedzUsuńNie mogę doczekać się co dla nas wymyślisz.
Czekam na następny, @i_ship_bullshit xx
Kolejne świetnie opowiadanie Oli ! : D
OdpowiedzUsuńSuper ! Czuję, że będę stałym czytelnikiem ! *_*
M.
Wow. Koniec bardzo fajny, podoba mi się ten fragment "Tą dziewczyną byłam ja, a oto moja historia." Myślę, że skusze się i będę odwiedzać ten blog :)x
OdpowiedzUsuń*.* super!!! Nie mogę się doczekać żeby przeczytać jakie dałas jej imię ;> czekam na I rozdział ^^
OdpowiedzUsuńOh! I bardzo dobrze że zdecydowałas się na narrację 3-osobową :D o wiele lepiej się czyta <3
@alexawesley
Zgadzam się, że kolejny blog z opowiadaniem Oli jest boski.. *.*
OdpowiedzUsuńZ niecierpliwością czekam na I rozdział!
Świetnie czyta się Twoje blogi.. ♥
kurcze jakie tajemnicze :o
OdpowiedzUsuńciekawa jestem jak to rozkręcisz :3
@ajemdirectioner
Trolololo, obiecałam, ze przeczytam, to czytam.xD
OdpowiedzUsuńNie, a tak serio prolog niesamowicie mnie zaciekawił. Musze Ci jednak zwrócić uwagę (przepraszam!). Wiesz co mi się nie podoba? Ciągłe powtarzanie "i" oraz "jej". Przecież można to zamienić, prawda?
Reszta - znakomicie! Prolog utrzymuje od początku do końca tajemniczość, a ja jestem ciekawa, co będzie dalej.
Love U,
JustKath_
nie wiem jakim jednym słowem mogłabym opisać ten prolog. TEJEMNICZY - chyba się do tego nadaje.
OdpowiedzUsuńzapowiada się ciekawie. lubię opowiadania, które są pisane w narracji trzecioosobowej.
mam nadzieje, że ta historia będzie równie ciekawa jak wcześniejsza.
sądząc po tle bloga, mogę się domyślić, że "główną rolę" będzie miał Niall. mam tylko jedną prośbę. niech on nie będzie takim hm... ? dziecinnym chłopakiem, który nigdy niczego nie doświadczył. tak, wydaje mi się, że to odpowiednie określenie.
w większości opowiadań własnie taki jest. pewnie już masz wszystko zaplanowane, ale bym się ucieszyła, gdyby się okazało, że on nie jest osobą strasznie nieśmiałą, że ciągle się śmieje i uwielbia jeść - czyli tak jak w prawie każdym opowiadaniu.
oczywiście, będę czytała tą historię, niezależnie od tego, jaki on będzie, bo po prostu uwielbiam Twój styl pisania.
mam pytanie :)
gdzie dzieje się ta historia, w jakiej miejscowości, kraju? obstawiam, że to nie Anglia, sądząc po opisanej pogodzie.
pozdrawiam i z niecierpliwością czekam na pierwszy rozdział, który mam nadzieję, że będzie mega długi (tak jak w Twoim poprzednim opowiadaniu :3 ) i pojawi się szybko!
@anitka_1D
http://welcome-in-tomlinsons-house.blogspot.com/
W O W !
OdpowiedzUsuńStworzyć dobry prolog to jest pierwszy krok, żeby przyciągnąć dużą ilość czytelników. Uważam, że to właśnie tobie się udało. Jest on nie tyle ciekawy, ale strasznie tajemniczy, spokojny. Krótki, ale nie szkodzi.Gratuluję Ci już teraz bo wiem, że ten blog będzie jednym z moich ulubionych! Nie mogę się doczekac kiedy dodasz pierwszy rozdział, bo strasznie jestem ciekawa losów bohaterki.Jak narazie wszystko jest niejasne i trudno się domyślić o czym będzie opowiadał ten blog. Masz ogromny talent i mam nadzieję, że dobrze go wykorzystasz. Ten prolog bije wszystkie jakie dotychczas chyba przeczytałam!
Mam pytanie czy pozostanie to w narracji 3-cio osobowej? :)
- - - - - -
Zapraszam do siebie na bloga. Niedługo będe robic liste moich ulubionych blogów, kto wie może i twój się tam znajdzie? :)
http://truefriendshipandmaybelove.blogspot.com/
p.s dodaje się oczywiście do obserwatorów! xx
Świetny prolog, taki tajemniczy xd mam nadzieję, że szybko dodasz 1 rozdział <3 ps świetny wygląd bloga <3
OdpowiedzUsuńOlciaaaaaaaaaaa!
OdpowiedzUsuńNawet nie wiesz jak się cieszę, że zaczęłaś pisać tego bloga. Mam nadzieję, że historia Li będzie się ciągła jak guma do żucia, że nie skończysz na 10 rozdziałach. Pisałam to już ci z 765432166543 razy, ale kocham Twój styl pisania. Lepszego prologu nie mogło być. To jest idealne. *-*
Kocham Cię, @sputky C:
GENIALNE ! CZEKAM NA 1 ROZDZIAŁ !
OdpowiedzUsuńCudny *,*
OdpowiedzUsuńŚwietny wstęp do jakiejś ciekawej historii :) może to książka jakiegoś jej przodka, który np. był dawno temu czlonkiem 1D albo... Albo nie wiem, co, ale przyznaje, zaciekawilas mnie :)
OdpowiedzUsuń@lottietommopl
zapowiada się super :3 będę czytać :333
OdpowiedzUsuńMoja Droga,
OdpowiedzUsuńPo prostu KOCHAM wszystko to co napiszesz, zawsze jest to niesamowite, tak samo jak i Ty. Nie mam zielonego pojęcia co o tym Ci napisać, ponieważ żadne słowo nie oddaje w pełni piękna tego prologu. Trzeba by było się pobawić w słowotwórstwo. Szczerze mówiąc, gdybyś napisała książkę, to bym ją kupiła jako pierwsza, ponieważ widziałabym, że jest ona przepiękna, uczuciowa i zabawna. Mam nadzieję, że nigdy nie zrezygnujesz z pisania, ponieważ zraniłabyś tym ludzkość.
Mam nadzieję, że będziesz dalej pisać i dostaniesz upragnione 30 komentarzy!
Klaudia/@xkedippex/shrew/AmebaKrysia xx
Kochanie dobrze wiesz, że jestem wręcz zachwycona początkiem nowej historii i wiesz że kocham Twój styl.
OdpowiedzUsuńTajemniczość w prologu, jest tak przyciągająca, że jestem w stanie na kolanach błagać cię o pierwszy rozdział i mam nadzieję, że pojawi on się szybciej niż myślę! ( i szybciej niż 12 u mnie xd ) Więc nic innego mi nie pozostaje, jak poczekać na pierwszy rozdział : >
A więc Olcia, skomentuję Ci to tak, że nie potrafię znaleźć odpowiednich słów na opisanie Twojego fenomenu. Nie dziw się,moim małym zasobem słownictwa bo naprawdę jest bardo trudno wyrazić słowami co się czuje po przeczytaniu jednego z Twoich opowiadań. Gdyby Tobie samej przyszłoby opisywać swoje opowiadania to na pewno nie byłoby Ci łatwo... Chociaż nie, skoro piszesz musisz mieć duży zasób słownictwa, prawda? Dobra, koniec pierdolenia o tym (tak, w międzyczasie gdy to piszę szukam odpowiednich słów xD), czas przejść do skomentowanie TEGO właśnie prologu. Więc całość zapowiada się bardzo ciekawie. Cieszy mnie nowy blog, opowiadania o innych ludziach, innych przygodach, miłościach etc. Mam nadzieję, że gdy będziesz uśmiercała któregoś z bohaterów nie będę tego mocno przeżywać (ale znając Ciebie napiszesz wszystko tak, że zaleję łzami cały pokój xD). Właśnie co do bohaterów mimo to, że nie lubię 1D te opowiadania nadal pozostają dla mnie zajebiste i myślę, że największemu antyfanowi by się spodobały. Bo przecież nie chodzi o to kto jest w tych opowiadaniach, a o Twój styl! Dziękuję, dobranoc :3 zostawiam bez podpisu bo i tak wiesz kim jestem xD No i zapomniałam co mam jeszcze napisać.... Eee nieważne xD.. Pozdrawiam, ja.
OdpowiedzUsuńdreams come true :3
OdpowiedzUsuńNo to ten, wiesz co o tym sądzę bo ci już pisałam ale nie zaszkodzi powtórzyć xd
OdpowiedzUsuńlaJsgdlajka
Bardzo jestem ciekawa co będzie dalej z ta książką xd
Matko no po prostu ubóstwiam xd
dobra tak na krótko ten komentarz, bo ja po prostu nie potrafie się rozpisywać ;[[[[[[